Myszogród: Volterra, Piza, Genua

15.5.12

Volterra, Piza, Genua

Do Volterry dotarliśmy nocą. Twierdza i tak robiła wrażenie.

Twierdzę wybudowali Florentczycy po zdobyciu miasta jeszcze w średniowieczu. Miała umocnić pozycję najeźdźcy. Brzmi znajomo?

I słusznie - natychmiast po wybudowaniu twierdza stała się więzieniem przeciwników nowej władzy. Od Cytadeli różni się tym, że nie miała dział wycelowanych w miasto i nie zsyłano stąd na Syberię (w zasadzie łatwiej pewnie byłoby na Sardynię, ale pewnie nie każdy uznałby to za srogą karę).

Voletrra słynie z labiryntu krętych, stromych uliczek, tzw. carruggi, alabastru i swego prastarego etruskiego pochodzenia.

Pełno tu sklepów z wyrobami z alabastru. Alabastrem zdobione są ściany

i posadzki kościołów, a nawet niektórych domów. Później dowiemy się, że odłamkami alabastru utwardza się nawet drogi gruntowe (co akurat dziwne, bo to miękkie niczym gips). Robi się też z niego kolorowe jajka, których jedynym zastosowaniem jest sprzedawanie turystom. Bardzo skuteczne, TnM oszalał i kupił 3/4 tuzina (bo tanie były! i takie kolorowe!). Przydadzą się do święconki.

Palazzo dei Priori na Piazza dei Priori.

Gdyby ktoś zastanawiał się dlaczego w pewnym filmie i budynek i plac wyglądają zupełnie inaczej, to spieszę z wyjaśnieniem - sceny w filmowej Volterrze kręcono w zupełnie innym mieście. Również pięknym, również pełnym kamieni i historii, ale leżącym za daleko na południe od naszej wielkiej trasy.

Jest tu tak przyjemnie i błogo, że za chwilę beztrosko zostawię swój plecak.

- Znalazłam plecak! Hura! Tam są wróżki!

- Dziękuję, mamusiu, tam są moje wróżki!

Pierwsze prawdziwe spotkanie z Morzem Śródziemnym mieliśmy na kempingu Miramare.

Według słów pani kempinżanki morze było jeszcze za zimne na kąpiel. Wtedy nie wiedzieliśmy jeszcze, że dla Włochów woda w morzu przestaje być zimna, gdy osiąga temperaturę zupy.